Człowiek to istota, która potrafi kochać, ale również potrafi nienawidzić. W świecie współczesnym, słowo "miłość" przybiera różną formę, ale traci na wartości, którą posiadała jeszcze nie tak dawno. Na ustach wielu ludzi pojawia się uśmiech zdegustowania, kiedy wspomina się o prawdziwej miłości. Bo prawdziwa miłość nie istnieje, koniec i kropka! Ale czy to prawda?
Prawdziwa miłość jest możliwa i mogą to potwierdzić osoby, które tej miłości doświadczają. Oczywiście nie mam na myśli tutaj miłości między matką a dzieckiem, bo miłość ta jest oczywista. Prawdziwa miłość jest możliwa między mężczyzną a kobietą. I będzie ona przechodziła różne próby, będą kłótnie, starcia, ale w tym wszystkim jest najważniejsze wyciągniecie ręki, gorące serce i zwykłe słowo "przepraszam".
Prawdziwa miłość zależy od obojga osób. Nie trzeba jej planować, ale należy się o nią troszczyć, podlewać gorącym uczuciem i nie zmysłowość powinna być tu najważniejsza. Kochać potrafi każdy, nawet najtwardszy ludzki głaz. Jednak, aby miłość w nas trwała, powinniśmy się o nią troszczyć, dopieszczać, bo miłość może przygasnąć, może się trochę wypalić i nie będzie już tak jasna, jak na samym początku.
Prawdziwa miłość to taka, która potrafi wybaczyć, ale nie chce być pomiatana. Prawdziwa miłość to taka, która potrafi być taka samo gorąca w chwilach przyjemnych i tych nie. Prawdziwa miłość to taka, która nigdy nie gaśnie, nie umiera, ale żyje nawet wtedy, gdy nas już nie ma, bo żyje świadectwem w tych, którzy na nas patrzyli. Prawdziwa miłość to połączenie dwojga serc, dla których najważniejsze jest to drugie serce.
Reasumując, o miłości można pisać dużo. Tak naprawdę, to każdy ma w sobie miłość, ale nie każdy potrafi o nią dbać, rozwijać ją, bo choć mamy w sobie ziarenko, musi być ktoś, kto to ziarno będzie podlewał. Boimy się, jeśli z tego ziarna wyrośnie kwiat i łodyga zostanie draśnięta. Zazwyczaj rana trzyma dość długo, ale trzeba pamiętać, że mamy w sobie kwiat, który może na nowo rozkwitnąć, nawet przy podciętej łodydze.
Kochać po to, aby na rękach nosić
Kochać po to, aby o rękę prosić
Kochać po to, aby ramię swe podać,
Kochać po to, by uściskiem czarować,
Kochać po to, aby focha zrozumieć,
Kochać po to, by pokłócić się umieć,
Kochać po to, aby zawsze podporą być,
Kochać po to, aby z drugą osobą nauczyć się żyć.
S.M.
